به کجا می برند این جنبش بی توقف را؟

این پل کریمخان در روز قدس است. روزی که کسی حق نداشت لباس سبز بپوشد، علامت سبز در دست بگیرد و عکس های موسوی را همراه داشته باشد. همه این مرزهای ممنوعه را مردم شکستند، گرچه عکس ها کوچک بود و علامت های سبز در حد یک نوار باریک به دور انگشتان و...

این تنها گوشه ای از قدسی است که اگر عقلی در میان فرماندهان نظامی و انتظامی و گردانندگان دولت و بیت رهبری وجود داشته باشد، فکری برای قبول آن می کنند و نه چاره ای برای سرکوب آن! سرکوب و بازداشت و اعتراف و دروغگوئی و انکار اگر پاسخگو بود، حداقل تا روز قدس نتیجه عملی و مطلوب آقایان را داده بود، که نداد! ادامه دستگیری رهبران مشارکت و اصلاحات و به گروگان گرفتن زن و بچه روحانیون معترض نیز نتیجه مورد نظر آقایان را نخواهد داد، بلکه به رادیکال تر شدن جنبش و اعتراضات خواهد انجامید. همچنان که در روز قدس دیدیم و امثال احمد توکلی نیز در نامه به موسوی و خاتمی به آن اعتراف کرد.

مدارس امروز باز شد، متعاقب آن دانشگاه ها نیز باز خواهد شد. بزودی 13 آبان می رسد، پس از آن 16 آذر و سپس محرم می رسد و ده روز "یاحسین" آن. به کجا می رود حاکمیت؟ به کجا می کشاند جنبش را؟ عقل را داده اند دست امثال احمدی نژاد و وزیر اطلاعات ناقص العقلش که می خواهد با دستگیری زن و بچه مردم و ادامه بازداشت اصلاح طلبان "رودست بزند"! اصطلاحی که هنگام گرفتن رای اعتماد از مجلس هشتم به کار برد.